Na de tweede wereldoorlog waar ze samen met haar man kinderen heeft helpen onderduiken raakt Bep Boon betrokken bij het Nederlands Studenten Sanatorium. Dit is een plek waar studenten met tuberculose konden opknappen én doorstuderen. Er was alleen één probleem: De nazorg kostte veel geld.
In navolging van een voorbeeld in Londen kwam ze op het idee om een miniatuurstad te bouwen, waarvan de netto-opbrengst tegoed komt aan het sanatorium. Om de miniatuurstad te bekostigen wordt een verzoek gedaan aan Joshua en Rebecca Maduro, met wie Bep een goede band heeft opgebouwd. In de oorlog hebben Joshua en Rebecca Maduro hun zoon George verloren. Als nagedachtenis aan George Maduro is door Joshua en Rebecca het startkapitaal beschikbaar gesteld. Madurodam is daarmee een levende nagedachtenis aan de oorlog en George Maduro. En het is dé vorm voor sociaal ondernemerschap!