Ik kom uit een gezin van twee kinderen, ik heb een 6 jaar oudere broer. Een makkelijke leerling was ik niet, ik kreeg het dringende advies om naar een andere school uit te kijken. Uit testen die we toen gedaan hebben kwam uit dat ik niet technisch ben, maar dat ik iets moet doen in de zorg en met mensen. Daar is al het maatschappelijke geboren.
Op mijn 17de ben ik de zorg ingegaan en volgde de in service opleiding binnen Casa Bonita / Zorggroep Apeldoorn. Hier verzorgde ik mensen die niet meer in staat waren om voor zichzelf te kunnen zorgen en hulp nodig hadden bij hun dagelijkse zorg. Door veel met de families om te gaan deed ik mensenkennis op, iets wat mij enorm heeft geholpen in mijn verdere ontwikkeling als mens. Daarna heb ik een tijdje in de jeugdzorg gewerkt en waar ik veel heb mogen leren en diverse opleidingen heb gevolgd. O.a. SPH & Maatschappelijk werk. De jeugdzorg kende helaas te veel bureaucratie, te veel management lagen en te weinig uitvoerend werk voor mij. Ik ben altijd op zoek naar een goede mix van beiden.
Ik besloot het roer om te gooien en ben ik 2 ½ jaar op en neer gereden naar Leeuwarden voor een opleiding tot docent Maatschappijleer. Ik geloof nl erg in het continu leren, iets wat ik dan ook continu aan het doen ben. Je kunt willen wat je word, daar zong Stef Bos in zijn lied “is dit nu later” ooit al over. En dit heb ik ook altijd naar de leerlingen toe uitgedragen. Blijf je verbazen, verwonderen, stel vragen, werk samen en bovenal geloof in jezelf. Als mens, individu, in wie je bent.
Na mijn opleiding ben ik in dienst getreden bij de Ambelt, een school voor voortgezet onderwijs. Ik werd gedetacheerd naar het MBO onderwijs waar ik studenten coachte en studieadvies gaf. Ik had het hier erg naar mijn zin, totdat de regering een cruciale beslissing maakte en de wet Passend Onderwijs invoerde. Hierdoor is mijn baan komen te vervallen. Nooit eerder heb ik meegemaakt dat een politieke beslissing zoveel invloed had op mijn loopbaan. Bij het verlaten van deze werkplek heb ik uiteindelijk besloten om verder om mij heen te kijken.
Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Pluryn, waar ik aan de slag ging met arbeidsparticipatie. Hier heb ik in het totaal 12,5 jaar met zeer veel plezier gewerkt waarvan de laatste 4 jaar als projectleider arbeidsparticipatie. Daar heb ik in 4 jaar tijd 4 directeuren gehad. Dat zei mij genoeg. Tegelijkertijd startte ik met de opzet van de Meet-ups in Apeldoorn. In deze tijd werden onze beide ouders gediagnosticeerd met de diagnose dementie. Naast het mantelzorgen ben ik met de Meet-ups aan de slag gegaan. Dat gaf gek genoeg juist in die periode enorm veel positieve energie. Het bottom up opzetten van de Meetups met passende gastsprekers, het gezamenlijk uitzoeken van een pakkend onderwerp welke voortvloeiden uit de uitzendingen, de hoeveelheid mensen die de Meeutups bezochten gaf mij en ons als team een kick. Onderdeel uitmaken van iets wat impact heeft en stof brengt door middel van de dialoog. En die ook nog eens opbrengsten genereerden. Hoe mooi is dat?
Inmiddels werk sinds 4 maanden met veel plezier voor het UWV als Adviseur Werk. Daarnaast ben ik met de Meet-ups bezig om het vuurtje te laten branden binnen organisaties en overheidsinstellingen en heb inmiddels diverse opdrachten van o.a. de Gemeente Apeldoorn en het Leger des Heils mogen uitvoeren. Een bijdrage leveren aan de maatschappij en daar impact en of verandering in het denken teweeg brengen. Dat is bij mij altijd de rode draad geweest.